Skip to content

Latest commit

 

History

History
283 lines (188 loc) · 8.69 KB

article.md

File metadata and controls

283 lines (188 loc) · 8.69 KB

JavaScriptowe detale

Ten rozdział pokrótce podsumowuje cechy JavaScriptu, których nauczyliśmy się do tej pory, zwracając szczególną uwagę na drobne akcenty.

Struktura kodu

Instrukcje są rozdzielane średnikiem:

alert('Witaj'); alert('Świecie');

Zwykle znak końca wiersza jest również traktowany jako separator, więc to działałby również:

alert('Witaj')
alert('Świecie')

Nazywa się to „automatycznym wstawianiem średnika”. Czasami to jednak nie działa, na przykład:

alert("Po tej wiadomości wystąpi błąd")

[1, 2].forEach(alert)

Większość wytycznych do stylów kodowania (ang. codestyle guides) twierdzi, że po każdym wyrażeniu należy umieścić średnik.

Średniki nie są wymagane po blokach kodu {...} i konstrukcjach składniowych ich używających jak pętle:

function f() {
  // po deklaracji funkcji nie jest potrzebny średnik
}

for(;;) {
  // po pętli nie jest potrzebny średnik
}

... Ale nawet jeśli możemy gdzieś umieścić „dodatkowy” średnik, nie jest to błąd. Zostanie zignorowany.

Więcej w: info:structure.

Tryb ścisły

Aby w pełni włączyć wszystkie funkcje współczesnego JavaScriptu, powinniśmy uruchamiać skrypty z deklaracją "use strict".

'use strict';

...

Dyrektywa musi znajdować się na początku skryptu lub na początku treści funkcji.

Bez "use strict", wszystko nadal działa, ale niektóre funkcje zachowują się w staromodny," kompatybilny" sposób. Zwykle wolelibyśmy nowoczesne zachowanie.

Niektóre nowoczesne funkcje języka (takie jak klasy, których będziemy się uczyć w przyszłości) domyślnie włączają tryb ścisły.

Więcej w: info:strict-mode.

Zmienne

Mogą być zadeklarowane przy pomocy:

  • let
  • const (stała, nie można jej zmienić)
  • var (staromodna, zobaczymy to później)

Nazwa zmiennej może zawierać:

  • Litery i cyfry, ale pierwszy znak nie może być cyfrą.
  • Znaki $ i _ są wykorzystywane na równi z literami.
  • Alfabety inne niż łacińskie i hieroglify są również dozwolone, ale powszechnie nie są używane.

Zmienne są typowane dynamicznie. Mogą przechowywać dowolną wartość:

let x = 5;
x = "Jan";

Istnieje 8 typów danych:

  • number zarówno dla liczb zmiennoprzecinkowych, jak i całkowitych,
  • bigint dla liczb całkowitych dowolnej wielkości,
  • string dla ciągów znaków,
  • boolean dla wartości logicznych (prawda/fałsz): true/false,
  • null - typ przyjmujący tylko wartość null, znaczący "pusty" albo "nie istnieje",
  • undefined - typ przyjmujący tylko wartość undefined, znaczący "nieprzypisany",
  • object i symbol - wykorzystywany w złożonych strukturach danych i unikalnych identyfikatorach, ale jeszcze się ich nie nauczyliśmy.

Operator typeof zwraca typ wartości, z dwoma wyjątkami:

typeof null == "object" // wewnętrzny błąd w języku
typeof function(){} == "function" // funkcje są traktowane specjalnie

Więcej w: info:variables i info:types.

Interakcje

Używamy przeglądarki jako środowiska pracy, więc podstawowe funkcje interfejsu użytkownika będą następujące:

prompt(pytanie, [wartość domyślna]) : Zadaje pytanie, i zwraca albo to, co wpisał użytkownik lub null jeżeli kliknął "anuluj".

confirm(pytanie) : Zadaje pytanie i umożliwia wybór pomiędzy Ok i Anuluj. Wybór jest zwracany w postaci true/false.

alert(wiadomość) : Wyświetla wiadomość.

Wszystkie te funkcje są modalne (w postaci okien dialogowych), wstrzymują wykonywanie kodu i uniemożliwiają odwiedzającemu interakcję ze stroną, dopóki nie odpowie.

Na przykład:

let userName = prompt("Twoje imię?", "Alicja");
let isTeaWanted = confirm("Chcesz herbaty?");

alert( "Odwiedzający: " + userName ); // Alicja
alert( "Potrzebna herbata: " + isTeaWanted ); // true

Więcej w: info:alert-prompt-confirm.

Operatory

JavaScript obsługuje następujące operatory:

Arytmetyczne : Zwyczajne: * + - /, oraz % dla reszty z dzielenia całkowitego i ** dla potęgi liczby.

Dwuargumentowy operator plus `+` łączy łańcuchy znaków. Jeżeli któryś z operandów jest napisem, drugi jest również konwertowany na napis:

```js run
alert( '1' + 2 ); // '12', string
alert( 1 + '2' ); // '12', string
```

Przypisania : Isnieje proste przypisanie: a = b i złożone, takie jak a *= 2.

Bitowe : Operatory bitowe działają z 32-bitowymi liczbami całkowitymi na najniższym poziomie bitowym: zobacz dokumentację kiedy są wykorzystywane.

Warunkowy : Jedyny operator z trzeba parametrami: warunek ? wynikA : wynikB. Jeżeli warunek jest prawdziwy, zwraca wynikA, w przeciwnym wypadku wynikB.

Operatory logiczne : Logiczne ORAZ (ang. AND) && i LUB (ang. OR) || wykonują ewaluację w postaci "zwarcia" (ang. short-circuit evaluation) a następnie zwracacją wartość w miejscu, w którym została zatrzymana (niekoniecznietrue/false). Logiczne NIE (ang. NOT) ! Konwertuje operand na typ boolowski i zwraca wartość odwrotną.

Operator nullish coalescing : Operator ?? umożliwia wybranie zdefiniowanej wartości z listy zmiennych. Wynikiem a ?? b jest a, chyba że a jest null/undefined, w takim przypadku wynikiem jest b.

Porównania : Sprawdzanie równości == dla wartości różnych typów konwertuje je na liczbę (z wyjątkiem null i undefined które są sobie równe i nic więcej), więc poniższe porównania są równe:

```js run
alert( 0 == false ); // true
alert( 0 == '' ); // true
```

Inne porównania również konwertują na liczbę.

Operator ścisłej równości `===` nie wykonuje konwersji: różne typy w tym przypadku zawsze oznaczają różne wartości.

Wartości `null` i `undefined` są specjalne: są równe `==` sobie nawzajem i nie są równe niczemu innemu.

Większe / mniejsze porównania porównują łańcuchy znak po znaku, inne typy są konwertowane na liczbę.

Inne operatory : Jest kilka innych, takich jak operator przecinka.

Więcej w: info:operators, info:comparison, info:logical-operators.

Pętle

  • Omówiliśmy 3 rodzaje pętli:

    // 1
while (warunek) {
  ...
}

// 2
do {
  ...
} while (warunek);

// 3
for(let i = 0; i < 10; i++) {
  ...
}

  • Zmienna zadeklarowana w pętli for(let...) jest widoczna tylko wewnątrz pętli. Ale możemy też pominąć let i ponownie użyć istniejącej zmiennej.

  • Dyrektywy break/continue pozwalają na wyjście z całej pętli / bieżącej iteracji. Użyj etykiet, aby przerwać zagnieżdżone pętle.

Szczegóły w: info:while-for.

Później zbadamy więcej typów pętli do radzenia sobie z obiektami.

Konstrukcja "switch"

Konstrukcja "switch" może zastąpić wiele sprawdzeń przy pomocy if. Do porównań używa === (ścisła równość).

Na przykład:

let age = prompt('Twój wiek?', 18);

switch (age) {
  case 18:
    alert("Nie zadziała"); // wynikiem "prompt" jest ciąg znaków a nie liczba

  case "18":
    alert("To działa!");
    break;

  default:
    alert("Każda wartość nie równa tej powyższej");
}

Szczegóły w: info:switch.

Funkcje

Omówiliśmy trzy sposoby tworzenia funkcji w JavaScript:

  1. Function Declaration: funkcja w głównym przepływie kodu (ang. code flow)

    function sum(a, b) {
  let result = a + b;

  return result;
}

  2. Function Expression: funkcja w kontekście wyrażenia

    let sum = function(a, b) {
  let result = a + b;

  return result;
};

  3. Funkcje strzałkowe:

    // wyrażenie po prawej stronie
let sum = (a, b) => a + b;

// albo składnia wielowierszowa z { ... }, potrzeba tutaj użyć return:
let sum = (a, b) => {
  // ...
  return a + b;
}

// bez argumentów
let sayHi = () => alert("Hello");

// z jednym argumentem
let double = n => n * 2;
  • Funkcje mogą mieć zmienne lokalne: te zadeklarowane w treści lub na liście parametrów. Takie zmienne są widoczne tylko wewnątrz funkcji.
  • Parametry mogą mieć wartości domyślne: function sum(a = 1, b = 2) {...}.
  • Funkcje zawsze coś zwracają. Jeśli nie ma instrukcji return wynikiem jest undefined.

Szczegóły: zobacz info:function-basics, info:arrow-functions-basics.

Więcej wktórce

To była krótka lista funkcji JavaScript. Na razie uczyliśmy się tylko podstaw. W dalszej części samouczka znajdziesz więcej specjalnych i zaawansowanych funkcji JavaScript.